IK WAS 19 in 1967

Of om het met de gevleugelde woorden van de Romeinen te zeggen : ”Tempus fugit”.Dat de tijd vliegt besefte ondergetekende onlangs toen hij z’n klasfoto (eerste Latijn-wiskunde en –wetenschappen) zag met bovenaan de veelzeggende titel:Goudvossen 1967, gekoppeld aan een uitnodiging voor de jaarlijkse oud-leerlingendag.

1967 : Nat King Cole zong nog steeds van liefde terwijl”The summer of love”geschiedenis schreef.

18 november 2017 : met in m’n achterhoofd de gezichten en namen van de goudvossen van de 1^ste Latijnse van toen was ik klaar voor een memorabele avond.

Memorabel bleek later niet te slaan op het aantal vossen die ik hoopte terug te zien, maar wel op de invulling van de avond en de uitwisseling.

Via de voor mij toch wel vertrouwde wandelgangen kregen we een boeiende geleide rondgang waarvan het startpunt al onmiddellijk alle aandacht trok : de vernieuwde poort en ingang via de Vrijheidstraat. Een mooi staaltje van oog voor details. Het straatbeeld wordt doorgetrokken naar de school, de school is niet meer dat geïsoleerde eiland, maar laat de wereld binnen. De staf van Sint-Maarten op de poort, de warmte van het licht, de kleuren…er is over nagedacht.

Via de labo’s(toentertijd de voorloper qua inrichting in Vlaanderen), het gangetje waar we ’s middags in hét winkeltje een gegeerd rijsttaartje of cola konden kopen en de leraarszaal kwamen we terecht in een ander heiligdom : het witte huis, ook wel het priesterhuis genoemd. Een gebouw met geschiedenis om U tegen te zeggen.

De huldiging der jubilarissen verliep zowel origineel als traditioneel : een geslaagde presentatie met de nodige portie humor om het tijdsbeeld van 1957, 1967en1992 te schetsen, de overhandiging van het aandenken en de groepsfoto waar zowel de diamanten, het goud en het zilver ijverden in (uit)blinken.

Na 50 jaar elkaar weerzien leverde meer dan één verhaal op. Vertellen over de tijd toen geluk nog heel gewoon was en wat er zich daarna allemaal afspeelde kostte geen moeite bij het genieten van wildpastei,gemarineerde varkenshaasjes, kalkoenfilet en roomijs met als druif op de jubilaristaart één of meerdere glazen negroamaro van het goede wijnjaar 2015.

En de goudvos ? Die keek achterom.

Jo Cochez

Le1967