HOEDJES

Zaterdag 16 november 2024.

De dag staat in mijn agenda al maanden in het vetjes aangekruist.

En ‘GOUDVOS’ in fiere, grote letters, volgt.

Wat ik die dag zoal beluisteren en beleven zal, is mij nog onbekend.

In mijn tas heb ik alvast een stapel hoedjes mee, zodat ik – naargelang – voor elke rol, kort of lang, snel wisselen kan.

Vandaag zet ik vooral het hoedje op van Jozefien.

50 jaar geleden studeerden wij – met 19 meisjes - af in het Sint-Jozefinstituut.

Marcia is er nu niet meer bij. Zij overleed in 2009.

Met de meesten hielden we al die jaren nauw contact. Om de twee jaar ongeveer werd een reünie gehouden. De Goudvosviering van vandaag is voor ons een hoogtepunt, maar voelt tegelijk ook zeer vertrouwd.

Voor de mannelijke goudvossen draag ik het hoedje van leeftijds-genoot.

50 jaar geleden waren wij nog door een hoge muur gescheiden, en moesten afspraakjes nog stiekem worden opgezet.

Intussen is gelukkig heel veel rechtgetrokken…

Na de officiële viering was er nu ruimschoots plaats voor weliswaar korte, maar deugddoende babbelmomentjes.

36 jaar leerkracht zijn in zowel St-Jozef als in SMI is ook wel goed voor een flinke, stevige pet.

Een groep van de zilvervossen van nu had ik 25 jaar geleden in de klas, (meisjes en jongens, elk aan één kant van de beruchte muur).

De gesprekjes van vandaag hebben me enkel maar gesterkt in mijn overtuiging dat onderwijs de mooiste job is die bestaat.

Mijn laatste hoedje – eentje met pluim! – schenk ik aan de aanwezige oud-collega’s en aan allen die deze fijne dag organiseerden en in goede banen leidden. Dankuwel!

Greta Kiekepoos

1974 SJI WB