Terug naar startpagina Oud-leerlingbond Logo olb-smi Sint-Maarteninstituut

Dagelijks bestuur olb-smitis
Tijdschrift Kontakt olb-smitis
Jaarlijks banket olb-smitis
Contactinformatie olb-smitis
Nuttige links olb-smitis


banket 2015 - De Vos kijkt achterom

Reflecties van een goudvos over het banket van 21/11/2015

Merkwaardig hoe, ondanks vele jaren liggen tussen het afscheid nemen en het weerzien, nog steeds een stukje verbondenheid  via het SMI van weleer de drang oproept om elkaar nog eens te ontmoeten.
In de aanloop naar deze ontmoeting was het vooral vooruit kijken: zullen ze komen en hoe krijgen we ze bij elkaar? Welk een viering wordt dat dan? Is het  niet alleen maar nostalgie en oubollig romantisme?

Zodra ik echter enkele contacten legde met mijn klasgenoten uit de 1° WA kon ik vaststellen dat bij de meesten, om niet te zeggen bij iedereen minstens sluimerend, de zin om meer nieuws over elkaar te hebben en elkaar nog eens te ontmoeten wel aanwezig was. Zou het dan toch lukken? De vraag naar welke viering het wordt  is nooit gesteld. Wel kwamen de vragen: wie komt er,  die komt toch ook en hoe gaat het met hen? Het achterom kijken was begonnen.
Dan komt de ‘grote dag’ zelf. Vrijwel iedereen op het appel voor het geleid bezoek aan die oude lokalen. Namen van leerkrachten en plaatsen, klaslokalen en schoolbanken, wie zat waar, hoe verliepen die chemische proeven, ziet dat er nu zo uit, toch wel veel leuker en moderner,  wie weet er dat nog wel en ga zo maar door. Ik ben overtuigd dat wat bij onze 1° WA goudvossen leefde ook aan de orde was bij de andere zilver-, goud- en diamantvossen. Er heerste blijkbaar een gezonde nostalgische interesse, immers de start van de feitelijke viering van de aanwezige vossen zou vertraging oplopen.

De viering zelf heeft niets spectaculairs. De muzikale begeleiding is fijn gevonden maar mag beter verzorgd worden. De anekdotes uit onze startjaren zijn leuk om te horen. De soberheid van de viering laat toe het volle gewicht van deze dag te leggen bij de essentie der dingen:  een aangename ontmoeting van elkaar in herinnering aan ons gedeeld verleden. Dat we op onze honger bleven bij het uittrede lied zal denk ik niemand zorg wezen, hoewel misschien de nieuwsgierigheid bestaat naar welk lied het was. Een mooie medaille voor de goudvossen kon toch de ‘verlekkerde’ blikken op het  meer spirituele geschenk voor de diamantvossen niet verhinderen.

Tijdens het banket zette het achterom kijken zich verder maar ook het heden kwam aan bod. Verrassend hoe, na al die jaren, de oude makkers van weleer in een gemoedelijke sfeer zo veel over zichzelf uitwisselden. Dat stukje verbondenheid weet je wel! De tijd was veel te kort om alle verzuchtingen tegemoet te komen. Althans zeker wat onze goudvossen 1°WA betreft,  want unaniem werd de vraag gesteld om zeker reeds volgend jaar opnieuw een ontmoeting te organiseren.

Aansluitend bij het dankwoord, dat voor elke vossenreeks spontaan door één onder hen werd gebracht,  rest mij alleen nog in naam van allen het OLB-bestuur en hun medewerkers te danken voor hun vrijwillige inzet om deze organisatie tekens opnieuw op touw te zetten. Schoonheid schuilt vaak in het kleine en wie het kleine niet eert is het grote  niet weerd. Het was de moeite waard, proficiat.

Carlos De Troch
(WA 1965)
created by MVC-webdesign Oud-leerlingenbond Sint-Maarteninstituut (SMI) / Technisch Instituut Sint-Maarten (TIS)
Sint-Jozefinstituut (SJI)